پیش نویس : این پست کاملا یک پست خاطره‌گونه ! و با زبان محاوره ای می باشد

بالاخره دیروز بعد از حدود یک ماه , کش و قوس , وبلاگم را به روی سرور دیگری انتقال دادم . تمامی این داستان به عهده دوست بسیار خوبم , پرهام عزیز , بود که در مدت یک سال و نیم اخیر همیشه مزاحمش بودم و همیشه شوخی های من رو تحمل می کرد . داستان انتقال به هاست پرهام از ۱ سال و نیم پیش شروع شد زمانی که من به دلیل تحریم ها کنترل پنل Cpanel وبلاگم به پلسک تبدیل شد و به دلیل ضعف هاست پرشین سرویسز در انتقال هاست مجبور به ترک آنجا شدم. بعد از اینکه به سرورهای پرهام انتقال پیدا کردم در ۶ ماه اخیر متاسفانه حملاتی به وبلاگم می شد که باعث بالا رفتن میزان مصرف CPU و RAM سرور می شد و به دلیل افزایش و عبور از حد مجار به صورت اتوماتیک داون می شدم . .این اتفاق تقریبا یک روز در میان پیش می آمد و دیگه دوستانی که وبلاگم را می دیدند نیز به این مسئله عادت کرده بودند . کار به جایی رسیده بود که وبلاگ روزنوشت میلاد به یک ژانر و ارور معروف Service Temporary Unavailable نیز به مینیمال همیشگی در وبلاگم بدل شده بود . دوستانم در جشن پرشین بلاگ در روزهایی که وبلاگم در وضعیت سکته زنان به سر می برد از من دعوت به سخنرانی کردند . در همان جا مجری از من در مورد وبلاگم پرسید و من گفتم مدتی هست که داونه به کل و مشکلش رو هم باید از مدیر هاستم پرهام بپرسید . که در زیر فیلم این اتفاق را می بینید :

بدون تعارف , داون بودن وبلاگم در این مدت به یک شیرینی داشت تبدیل می شد . صحبت ها و شوخی های من و پرهام با هم چه به صورت حضوری و چه مجازی در سایت های فرندفید , توییتر و … به یک تفریح روزانه تبدیل شده بود . دیگر عادت کرده بودم که هر کسی باهام صحبت می کنه اولش بگه خب میلاد وبلاگت هم که داون هست . خلاصه گذشت تا یک ماه پیش پرهام قول تعویض سرور و هاست را داد , که به دلیل مشکلی که در دیتابیس وبلاگ پیش آمد این کار کمی به تاخیر افتاد تا دیروز که بالاخره با کمک وی و دوست خوبم گناهکار دوباره وبلاگم پا به حیات گذاشت. در هر حال امیدوارم دیگه مشکل همیشگی رو نداشته باشم و بتونم مثل قبل به روند وبلاگ نویسیم ادامه بدم . ضمنا تصمیم به تغییر تم وبلاگ گرفتم که همینک مشاهده می کنید و البته امکان دارد در روزهای آینده با توجه بازخوردها تعویض شود . حرف دیگه ای نیست . شاد باشید , دیگران را هم شاد کنید.